Sunday 21 October 2012

အခ်စ္မရွိသည့္ကိုယ္ ျဖစ္လိုပါသည္






 
ဘ၀ေဟာင္း သံသရာနယ္က 
 
အၾကင္နာေပါင္း ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္မက 
 
အခ်စ္ကို  ကိုးကြယ္ခဲ ့ၾက 
 
အက်ိဳးတစ္ကယ္ မလွတာကို 
 
တစ္မ်ိဳးနယ္ခ်ဲ့ကာ ျပရရင္ 
 
အတိအက်မေျပာႏိုင္ေတာင္ အမိအရေၿပာႏိုင္တာက 
 
ပူေလာင္ဆင္းရဲမႈအနႏၱ ခါးသက္မႈအေသခ်ၤ 
 
ဘ၀ အေထြေထြအတြက္ 
 
သေႏၶတည္မွာကတည္းက 
 
အခ်စ္ကို ေမြးဖြားၿခင္းအစ 
 
တစ္ေယာက္စကား အညာကိုယံုလိုလို ့
 

ေခ်ာက္ျခားကာ မဟာဘံုမွာျဖင့္ 
 
ေဖာက္ျပား အခါခါ သံသရာလည္ 


၁၅၀၀နယ္မွာ အမွန္မတြယ္ခ်င္ခဲ့ေပမယ့္ 
 
ပုထုဇဥ္လူသားမို႔ ရွုစားလို ့ အာရံုႏြယ္ 
 
ကာမဂုဏ္နယ္ အေျမာက္အမ်ားဆီသို႔ 
 
ကာလာစံုခ်ယ္ အေမွာက္အမွားေတြနဲ႔ 
 
ဘယာတံုဖြယ္ အေၾကာက္တရားေတြက 
 
ေလ်ွာက္သြားကာ  အေၾကာင္းက်ိဳး၀င္ 
 
အေကာင္း အဆိုး မျမင္ ဒီအခ်စ္ရယ္ေၾကာင့္ 
 
အႏုအလွစကားနဲ ့သမုဒယပြားကာဒြန္တြဲ 
 
ကၽြံစြဲကာ ညစ္သထက္ညစ္မို႔ 
 
ႏြံထဲမွာ နစ္သထက္နစ္ 
 
အခ်စ္  အခ်စ္ အခ်စ္ ေတြနဲ႔ 
 
မာယာျမစ္ထဲ အခါခါ ပစ္လဲကာ 
 
အထိ အျငိ အၾကည့္ေတြေၾကာင့္ 
 
သာယာတပ္မက္ စြဲလမ္းကပ္ညိ 
 
မညွာမတာ ရက္စက္ အသည္းကၽြမ္း ဟက္ ထိ 
 
အလြမ္းေတြလဲေ၀ အနမ္းေတြလဲေၾကြ 
 
အပန္းေတြလည္း မေျပခဲ့ျပီမို႔ 
 
အခ်စ္ခရီးက်င္လည္သူ 
 
အျပစ္မီးပင္လယ္မွ မခင္တြယ္ 
 
အမွန္တကယ္ အခ်ဳပ္အေႏွာင္ေတြကို 
 
လြတ္ေအာင္သာ ရုန္းထြက္လိုက္ခ်င္ပါရဲ့
 

အျဖစ္အပ်က္အမွန္ေတြ စေတးထား
 

အခ်စ္အတြက္တဖန္ မေမြးဖြားခ်င္ေတာ့တာေၾကာင့္ 
 
အျပစ္မရွိ အညစ္မျငိကာ အခ်ိဳရွာ 
 
အခ်စ္မရွိသည့္ ကိုယ္သာ ျဖစ္လိုပါေတာ့သည္ ။ 






ခ်စ္ပန္းခိုင္ 





1 comment: